MARZEC 2019

LUTY 2019

STYCZEŃ 2019

Propozycje gier i zabaw logopedycznych, oddechowych oraz usprawniających motorykę małą
i percepcję wzrokową

LISTOPAD 2018

Wierszyki logopedyczne

PAŹDZIERNIK 2018

Wpływ długotrwałego ssania smoczka lub kciuka na rozwój mowy u dziecka

Zapraszamy do zapoznania się z poniższym artykułem

Wpływ długotrwałego ssania smoczka lub kciuka na rozwój mowy dziecka

WRZESIEŃ 2018

WSPIERAMY ROZWÓJ MOWY  DZIECKA

ZALECENIA LOGOPEDYCZNE

Kochani rodzice najważniejsze przykazanie to kochajcie swoje dziecko całym sercem. Miłość, radość życia  i akceptacja wpływają pozytywnie na rozwój mowy.

Bawcie się wspólnie: turlajcie, podrzucajcie dziecko w kocu, przytulajcie, łaskoczcie, uczcie jazdy rowerem, pływania, skakania, biegania, czołgania, przysiadów, podskoków, huśtajcie, bujajcie, wspinajcie się po drabinkach, drzewach, murkach, lepcie ze śniegu, ciastoliny, plasteliny, błota, piasku, masy solnej, rwijcie, drzyjcie wszystko co można, malujcie, smarujcie – dzięki temu rozwijacie motorykę dużą i małą. 

  1. Bawcie się w „Zabawy paluszkowe” – np. „Sroczka kaszkę warzyła…”, „Idzie rak nieborak”, itp.

Zabawy te oswajają z własnym ciałem, budują więzi, wyzwalają radość, poprawiają koncentrację a rytmiczne teksty rozwijają mowę. Przykłady zabaw można znaleźć w internecie lub podpytać babcie i prababcie.

  1. Uczcie dziecko koncentrowania wzroku na rozmówcy.

Patrz na dziecko kiedy do niego mówicie oraz kiedy oczekujesz od niego odpowiedzi.

  1. Naśladujcie odgłosy otoczenia:

Szum wiatru, odkurzacza, odgłosy wydawane przez zwierzęta (np. be be, mu mu, pi pi), warkot silnika samochodu, alarm przejeżdżającej straży pożarnej, zasłyszaną melodię (można ją odtworzyć śpiewając lalala) itp.

Wykorzystujcie każdą okazję żeby prowokować dziecko do mówienia. Wyrażenia dźwiękonaśladowcze są bardzo ważnym etapem w rozwoju mowy! W trakcie ich wypowiadania dziecko utrwala sobie głoski oraz uczy się łączyć sylaby, np. be be, pa pa.

Jeśli dziecko ma trudności z wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi – zacznijcie od tych, które zbudowane są z samogłosek (aaaa, iiiiii, uuuuu, ooooo). Można nimi nazwać emocje, odgłosy zwierzątek i otoczenia. Później przejdź do wyrażeń zawierających spółgłoski, które pojawiają się w mowie dziecka najwcześniej – p, b, m (pa, ba, ma). Z czasem można zacząć łączyć sylaby (pa pa, mama).

  1. Pokazujcie dziecku różne przedmioty i nazywajcie je.

Powinny to być przedmioty codziennego użytku, z którymi dziecko często ma kontakt, np. zabawki, jedzenie, ubrania.

  1. Gdy dziecko nazywa jakiś przedmiot „po swojemu” lub komunikuje się niewerbalnie (przy pomocy gestu) – nazwajcie głośno przedmiot lub czynność, o którą mu chodzi.

Nazywając rzeczy i zjawiska w otoczeniu dziecka pomagasz mu budować słownik mowy czynnej.

  1. Oglądajcie wspólnie obrazki.

Opowiadajcie dziecku co się na nich znajduje, wskazuj na różne przedmioty, opisuj je, nazywaj. Prowokujcie także dziecko do mówienia poprzez proste pytania:

Gdzie jest lala? Kto to? Jaki ma kolor? Jest smutny, czy wesoły? Mały czy duży? Itp.

  1. Zadawajcie dziecku krótkie proste pytania prowokujące do mówienia. 

Jeśli dziecko nie zna odpowiedzi, można mu podpowiedzieć i nazwać przedmiot lub czynność. Nigdy jednak nie należy od razu odpowiadać za dziecko. Trzeba dać mu szansę, aby się zastanowiło i spokojnie odpowiedziało.

  1. Zachęcajcie dziecko do udziału w codziennych czynnościach. Opowiadajcie o tym, co robicie.

Mama je jabłko. Jabłko jest czerwone i słodkie. Zobacz. Teraz założymy spodnie. Spodnie są zielone i miękkie. Mają guziki. To jest dom. Dom jest duży. Ma okna. Umyj zęby. Gdzie masz zęby? Pokaż.

Ważne żeby zdania nie były zbyt skomplikowane, a słownictwo bliskie dziecku.

  1. Wzmacniajcie osiągnięcia dziecka poprzez pochwałę oraz powtórzenie wypowiedzianego przez nie słowa.
  2. Wykonujcie z dzieckiem ćwiczenia usprawniające pracę narządów artykulacyjnych oparte o zabawy fonacyjne i artykulacyjne.

Przykłady:

Kotek mruczy – mmmmm, ziewa (naśladowanie ziewania)

Wąż syczy – sssssss

Pszczoła bzyczy – bzz bzz

Straż pożarna jedzie – eee ooo eee ooo (z przesadną artykulacją samogłosek – wargi rozciągają się, a następnie ściągają)

Samolot leci – uuuuu (dzióbek z warg) i ląduje iiiiiiiiii (szeroki uśmiech)

Parskanie jak konik, następnie kląskanie językiem

Cmokanie

Pociąg jedzie – fu fu fu (górne zęby dotykają dolnej wargi)

  1. Wykonujcie zabawy rytmiczno-ruchowe.

Przykłady:

Rodzic wystukuje rytm (np. na tamburynie, bębenku, klaszcząc w dłonie). Dziecko porusza się zgodnie z rytmem. Głośne i wolne stukanie (idzie niedźwiedź) – dziecko idzie powoli, mocno stawiając nóżki na podłodze; cichsze, ale szybkie stukanie – dziecko porusza się lekko i szybko (idzie mały miś).

Śpiewanie piosenki i jednoczesne pokazywanie:

Głowa – ramiona – kolana – pięty

Głowa –  ramiona –  kolana – pięty

Głowa –  ramiona – kolana – pięty

Oczy – uszy – usta – nos.

  1. Uczcie dziecko piosenek, wierszyków i wyliczanek.

Piosenki, wierszyki i wyliczanki rymują się, a dzięki swej melodyjności są łatwe do przyswojenia. Zacznij od krótkich, nawet dwuwersowych form, by z czasem przechodzić do dłuższych.

  1. Czytajcie dziecku.

Warto poświęcić choćby 15-20 min dziennie na przeczytanie dziecku bajeczki. To nie tylko rozwija wyobraźnię, lecz także poszerza zasób słownictwa, uczy koncentracji uwagi i daje dziecku poczucie bliskości.

  1. Dbajcie o poprawność swoich wypowiedzi. Pamiętajcie, że dziecko naśladuje właśnie Was!

Nie posługujcie się językiem dziecka. Nie spieszczajcie nadmiernie form. Nie nazywajcie przedmiotów, czynności lub osób w taki sam sposób jak dziecko.

  1. Zachęcajcie do rysowania.

Można także łączyć rymowanki z rysowaniem:

np.

To prostokąt i dwa koła

Z przodu kwadrat, z tyłu rura

Warczy, prycha i już wiecie

Że to AUTO ma być przecież!

  1. W czasie zabawy wcielajcie się w różne role.

Zabawy tematyczne (np. w kucharza, czy sklep) nie tylko rozwijają wyobraźnię, lecz także uczą naprzemienności ról, zasad zachowania w określonych sytuacjach komunikacyjnych oraz poszerzają zasób słownictwa dziecka.

  1. Kontrolujcie, czy dziecko rozumie Wasze polecenia.

Polecenia powinny być proste i dotyczyć czynności lub przedmiotów, które są dziecku bliskie.

Daj misia. (Kiedy o to prosimy nie wskazujemy palcem na misia!)

Pokaż oko.

Przynieś buty.

Połóż piłkę na krześle.

  1. Nie wyręczajcie dziecka w mówieniu. Nie przerywajcie mu.

Jeśli ma trudność z wypowiedzeniem wyrazu, pozwól mu spokojnie dokończyć, po czym powiedz ten wyraz jeszcze raz – poprawnie.

  1. Nie śmiejcie się z jego wypowiedzi. Nie krzyczcie, jeśli jest niezrozumiałe. Nie uciszajcie.

To może wywołać zniechęcenie do mówienia.

  1. Nie poprawiajcie uporczywie każdego słowa i każdej niegramatycznej wypowiedzi dziecka.
  2. Nazywajcie emocje:

Podczas czytania, oglądania obrazków, czy sytuacji z życia codziennego warto nazywać emocje.

  1. Mama jest wesoła. Śmieje się.

Dziewczynka jest smutna. Płacze.

Chłopiec jes zdenerwowany bo zgubił misia.

  1. Ważne, aby dziecko miało kontakt z innymi dziećmi i dorosłymi – to wzmocni w nim potrzebę komunikowania się.
  2. Nie wymagajcie od dziecka, aby wymawiało głoski, na które rozwojowo nie jest jeszcze gotowe.
  1. Wykonujcie z dzieckiem ćwiczenia oddechowe utrwalające prawidłowy sposób oddychania.

Pamiętajcie, żeby pomieszczenie było przewietrzone. Wybierz jedno lub dwa ćwiczenia i wykonaj je jeden raz. Ćwiczeń oddechowych nie może być zbyt wiele, aby u dziecka nie doszło do zawrotów głowy.

Przykładowe ćwiczenia:

  1. Parkowanie– wycinamy z papieru małe kolorowe samochodziki, kropelki deszczu, słoneczka; zadaniem dziecka jest przenieść samochodzik do garażu (np. pudełko po zapałkach), na parasol, na niebo przy użyciu słomki. Pamiętajmy, aby pudełko leżało blisko autka, a słomka nie była zbyt gruba i nie miała zgięć (można przyciąć tradycyjną słomkę w miejscu zgięcia).
  2. Wyścigi– ustawiamy dwa małe papierowe autka na stoliku (powierzchnia musi być gładka). Z pasków plasteliny lub drucika formujemy granice drogi, w której musi mieścić się autko (można uformować kilka zakrętów). Dmuchamy przez słomki tak, aby pojazd jak najszybciej dotarł do mety. Ćwiczenie to można wykonywać w 2 osoby lub pojedynczo.
  3. Muchomor– kładziemy przed dzieckiem planszę z muchomorem bez kropek. Na stoliku rozkładamy kilka białych papierowych kropek. Zadaniem dziecka jest przenieść przy użyciu słomki kropki na kapelusz grzybka. Ćwiczenie to można dowolnie modyfikować, np. używając planszy z akwarium i rybkami, swetrem i guzikami, choinką i bombkami itd.
  4. Dmuchanie baniek mydlanych – najpierw dużo malutkich baniek (mocny wydech), a potem próba nadmuchania jak największej bańki (wydech musi być długi i słaby).
  5. Zabawa w piratów – ustawiamy na wodzie dwa styropianowe statki. Można użyć również plastikowych zabawek. Ważne, by były bardzo lekkie. Zadaniem dziecka jest sterowanie statkiem piratów (przy pomocy oddechu), w taki sposób, aby dogonić drugi ze statków.
  6. Dmuchanie w wiatraczek.
  7. Gwizdanie przy użyciu gwizdka (nie chodzi o jeden bardzo głośny dźwięk, lecz o kombinację dźwięków, np. długi i cichy, następnie długi i głośny, przerywane ciche, przerywane głośne itp.)

POWODZENIA

Aleksandra Liszczyk – Profus

 

ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE SZEREGU CISZĄCEGO

  • „Koci grzbiet” – opieramy czubek języka o wewnętrzną powierzchnię dolnych zębów i próbujemy unosić środek języka do podniebienia.
  • Oblizujemy językiem wewnętrzną powierzchnię dolnych zębów i dziąseł.
  • Liczymy czubkiem języka dolne zęby po wewnętrznej stronie.
  • „Skaczący języczek” – naprzemienne dotykamy czubkiem języka górnych, a następnie dolnych siekaczy po wewnętrznej stronie, przy otwartych ustach.
  • „Hi hi” – naśladujemy śmiech o brzmieniu wysokim, średnim, niskim, na przemian cicho i głośno.
  • Ihihi ihihihi” – wydajemy odgłos rżenia konia.
  • Wymawiamy szeptem, a potem głośno „iii”, „jjj”, „hi” podczas szerokiego rozciągania kącików warg.
  • Układamy usta, jak podczas wymawiania „u”, a następnie, jak przy „i”.
  • Lekki uśmiech, a następnie powrót warg do pozycji neutralnej.
  • Naprzemienne otwieranie i zamykanie środkowej części warg podczas zaciskania kącików ust.

ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE SZEREGU SYCZĄCEGO

  • Wysuwamy język do przodu.
  • Robimy język szeroki i wąski.
  • Układamy język za dolnymi zębami.
  • Cofamy język w głąb jamy ustnej.
  • Liczymy dolne zęby czubkiem języka po wewnętrznej stronie.
  • Oblizujemy językiem wewnętrzną powierzchnię dolnych zębów.
  • Dotykamy czubkiem języka wewnętrznej powierzchni dolnych siekaczy z równoczesnym wybrzmiewaniem głoski „e”.
  • Liżemy czubkiem języka dolne dziąsła.
  • „Wymiatanie śmieci” – energiczne wyrzucamy czubek języka zza dolnych zębów.
  • Dmuchamy na chorągiewki i wiatraczki.
  • „Tańczący płomyczek” – dmuchamy na płomień świecy w odległości niepozwalającej zdmuchnąć płomyka, lecz wyginać go.
  • Dmuchamy na papierowe łódki pływające w misce z wodą.
  • Zawody „kto dmuchnie dalej” – zdmuchujemy kulki waty z ręki.
  • Wydmuchujemy bańki mydlane.
  • Dmuchamy na papierowe ozdoby zawieszone na nitkach o różnej długości ponad głowami.
  • „Wyścigi samochodowe” – dmuchamy na papierowe kulki po wytyczonej trasie.
  • „Mecz piłkarski” – przedmuchujemy piłeczkę pingpongową do osoby siedzącej naprzeciwko.
  • „Gotowanie wody” – dmuchamy przez rurkę do wody, aby tworzyły się pęcherzyki powietrza.
  • Nadmuchujemy balony.
  • Gwiżdżemy.
  • Zdmuchujemy lekki przedmiot z ręki (piórko, kłębek waty, papierową kulkę).
  • Rozdmuchujemy: chrupki, ryż, kasze, pocięte gąbki lub kawałki styropianu.
  • Gramy na instrumentach muzycznych: organkach, trąbce, gwizdku.
  • Gramy na grzebieniu owiniętym cienką bibułą.
  • Dmuchamy na piórko, aby unosiło się ponad głową.
  • Rozdmuchujemy plamki farby.
  • Rozchylamy wargi jak do uśmiechu – wargi płaskie, przylegają do zębów
    (zęby widoczne).
  • Rozciągamy wargi do uśmiechu i wymawiamy głoskę „i”.
  • Uśmiech z pokazywaniem zębów, a następnie zasłanianiem ich wargami.
  • Układamy usta do uśmiechu i powrót do pozycji neutralnej.
  • Gimnastyka warg i języka (wysuwamy język do przodu, uśmiechamy się).
  • Pokazujemy szeroki uśmiech, a następnie ściągamy usta, jak przy głosce „u”.

ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE SZEREGU SZUMIĄCEGO

  • Dotykamy palcem podniebienia tuż za górnymi zębami, „zaczarowane miejsce”, w którym język „krasnoludek” powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię.
  • Wysuwamy język do przodu.
  • Wysuwamy szeroki język na zewnątrz jamy ustnej.
  • Żujemy brzegi języka zębami trzonowymi.
  • Masaż języka – wysuwamy i cofamy język przez lekko zwarte zęby.
  • Unosimy język na górną wargę (język wąski, wydłużony, zęby widoczne).
  • Unosimy język za górne zęby (język wąski).
  • Cofamy język za wałek dziąsłowy.
  • Kierujemy język w kąciki ust (zęby widoczne).
  • Kląskamy językiem – naśladowanie odgłosu konia uderzającego kopytami o bruk.
  • „Liczymy ząbki” – dotykamy czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie, podczas szerokiego otwierania jamy ustnej.
  • „Myjemy zęby” – oblizujemy językiem górne zęby po wewnętrznej stronie przy zamkniętych, a następnie otwartych ustach.
  • „Zaczarowany język” – przytrzymanie przez kilka sekund czubka języka
    na podniebieniu przy szeroko otwartych ustach.
  • „Krasnoludek zagląda do gardła” – cofamy język w głąb jamy ustnej, zaczynając
    od górnych zębów, a kończąc na podniebieniu miękkim.
  • Łaskoczemy czubkiem języka podniebienie (przy szeroko otwartych ustach).
  • Ssiemy czubkiem języka podniebienie (przy szeroko otwartych ustach).
  • Przytrzymujemy czubkiem języka przy podniebieniu jakiś smakołyk z wgłębieniem w środku.
  • „Język malarzem” – język to pędzel, którego czubkiem malujemy różne wzory. Moczenie „pędzla” w farbie oznacza dotykanie czubkiem języka wałka dziąsłowego. Płukanie „pędzla” to oblizywanie językiem dolnych dziąseł od wewnętrznej strony.
  • „Karuzela” – wkładamy język między wargi a dziąsła i kręcimy nim raz w prawą, raz w lewą stronę.
  • „Słoń” – dosięgamy językiem (jak słoń trąbą) do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.
  • „Wahadełko” – kierujemy czubek języka w kąciki ust.
  • „Młotek” – wbijamy gwoździe w ścianę. Język to „młotek”, uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa.
  • Wysuwamy język na brodę, zwijamy w „koszyczek” i chowamy do buzi.
  • „Schodki” – czubek języka dotyka górnych jedynek, górnej wargi, a następnie nosa (buzia otwarta).
  • Masaż podniebienia – język jest „masażystą” i masuje podniebienie od zębów w stronę gardła i z powrotem.
  • „Krokodyl” – szeroko otwieramy buzię, wysuwamy żuchwę do przodu i naśladujemy kłapanie paszczą.
  • „Krowa” – naśladujemy przeżuwanie trawy.
  • „Zły pies” – zagryzamy górnymi siekaczami dolną wargę, udajemy warczenie psa.
  • „Wyjący wilk” – naśladujemy wycie wilka do księżyca.
  • „Konik” – kląskamy czubkiem języka o wałek dziąsłowy.
  • „Wąsik” – próbujemy utrzymać słomkę między górną wargą a nosem.
  • „Kameleon” – jak najdalej wysuwamy język i chowamy go do buzi.
  • „Żabka” – robimy z buzi duży balon, naciskamy lekko palcami policzki, stopniowo wypuszczamy powietrze.
  • Wydmuchujemy powietrze przez język zwinięty w rurkę.
  • Naśladujemy mlaskanie.
  • Śpiewamy znanych melodii na sylabach: la, lo, le, lu, ly.
  • Oblizujemy wargi.
  • „Ryjek świnki” – wysuwamy zaokrąglone wargi do przodu (zęby widoczne).
  • Rozchylamy wargi jak przy uśmiechu.
  • „Całuski” – cmokamy ustami.
  • „Balonik” – nadymanie policzków, usta ściągnięte.
  • „Zmęczony konik” – parskanie wargami.
  • „Kto silniejszy?” – napinamy wargi w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę.
  • „Wąsy” – wysuwamy wargi jak przy wymawianiu „u”, kładziemy na górnej wardze słomkę i próbujemy ją jak najdłużej utrzymać.
  • „Drzwi do domu” – buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają.
  • „Straż pożarna” – wyraźnie wymawiamy samogłoski w parach: e-o oraz a-u.
  • „Pyszczek rybki” – wysuwamy wargi do przodu, a następnie naprzemienne je otwieramy i zamykamy.
  • „Ryjek” – układamy wargi w kształcie ryjka, a następnie je rozsuwamy
    do uśmiechu.

GIMNASTYKA BUZI I JĘZYKA

POBIERZ:  eprzedszkolaki_gimnastyka_buzi_i_jzyka_z_witaminiakami